Je kunt op deze pagina de bevolkingskaart van Cuba vinden om uit te printen of te downloaden in PDF. De bevolkingskaart van Cuba toont het aantal inwoners in verhouding tot de grootte van het land en de structuur van de bevolking van Cuba in het Caribisch gebied - Amerika.
De bevolkingsdichtheid kaart van Cuba toont het aantal inwoners in verhouding tot de grootte van Cuba. Deze demografische kaart van Cuba stelt je in staat om de demografie en structuur van de bevolking van Cuba in het Caribisch gebied - Amerika te leren kennen. De dichtheidskaart van Cuba is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.
De bevolking van Cuba 2020 wordt volgens VN-gegevens halverwege het jaar geschat op 11.326.616 mensen. De bevolking van Cuba komt overeen met 0,15% van de totale wereldbevolking. Cuba staat op nummer 83 in de lijst van landen (en afhankelijkheden) naar bevolking. De bevolkingsdichtheid in Cuba is 106 mensen per Km2 (276 mensen per mi2). De totale landoppervlakte bedraagt 106.440 Km2. 78.3% van de bevolking is stedelijk (8.873.848 mensen in 2020), zoals te zien is op de bevolkingsdichtheidskaart van Cuba. De gemiddelde leeftijd in Cuba is 42,2 jaar.
De bevolkingsstructuur van Cuba verschilt van die van de meeste Caribische buurlanden. Aan het eind van de jaren 2000 registreerde het land een bevolkingsgroei van bijna nul, een situatie die kan worden verklaard door een voor de regio zeer matig geboortecijfer (13 ‰) en een vruchtbaarheidscijfer (1,5 kinderen per vrouw) dat ver onder de drempel voor generatievernieuwing ligt. Ook het gewicht van de jeugd (17% van de bevolkingsdichtheid is jonger dan 15 jaar) is laag voor een Caribisch land. De Cubaanse bevolking profiteert van een sterk ontwikkeld systeem voor medische zorg (één arts per 270 inwoners), hetgeen er in hoge mate toe heeft bijgedragen dat de algemene (7 ‰) en de kindersterfte (5 ‰) laag zijn gebleven, zoals blijkt uit de bevolkingsdichtheidskaart van Cuba.
Zwarten maken ongeveer een tiende van de Cubaanse bevolking uit. In het begin van de 16e eeuw begonnen de Spanjaarden Afrikaanse slaven te importeren ter vervanging van het drastisch verminderde aanbod van Indiaanse arbeiders. Uiteindelijk kwamen maar liefst 800.000 Afrikanen aan om op suikerplantages te werken, de overgrote meerderheid in de late 18e en 19e eeuw. Zij kwamen voornamelijk uit Senegal en de kust van Guinee, maar waren afkomstig uit uiteenlopende groepen als de Yoruba en de Bantoe. Ongeveer een vijfde van de Cubanen is niet-religieus (zie de bevolkingsdichtheidskaart van Cuba). Het totale aantal aanhangers van Santería - Cuba's belangrijkste religieuze beweging - is onbekend, maar omvat wellicht de helft tot zeven tiende van de bevolking.